Van kankerdiagnose tot ultraloper!

Het verhaal van Stijn Belmans.

27.02.2023

Citius, Altius, Fortius

Van een kankerdiagnose in 2016 naar een ultramarathon in 2022 en een nog gekkere uitdaging in 2023. Pittige uitdagingen die ik met de steun van de coaches van Forward coaching tot nu toe tot een goed einde bracht. Het hele verhaal kan je hieronder lezen.

In de zomer van 2016 belandde ik plotsklaps in het ziekenhuis met acute buikpijn. Die buikpijn was niet geheel nieuw want stak af en toe wel eens in mildere vorm de kop op. Ik stak het meestal op mijn overactief en dus best stresserend bestaan maar deze keer was het zo erg dat het een tripje naar spoed werd. Eind oktober bleek het uiteindelijk kanker te zijn. Ze verwijderden twee gastro intestinale tumoren (GIST) een zeer zeldzame vorm van kanker in de bindweefsel tussen de organen. Om het extra pigment te geven bleek het nog een zeldzame mutatie van die kanker te zijn, ongeneselijk en uitgezaaid. Gelukkig waren er behandelopties in de vorm van dagelijkse en levenslange immuuntherapie. Pillen met een lijst bijwerking om u tegen te zeggen.

Ik maakte zeer snel de klik om ervaar te gaan en alles uit het leven te halen wat er nog inzat. Ik zou vanaf dat moment zo weinig mogelijk laten liggen. De eerste twee maanden was het wat in een roes en vooral herstellen van de zware operatie. Vanaf 2017 startte dan de behandeling met pillen en begon het pas echt. De bijwerkingen waren stevig, al mijn haar werd op twee maanden spierwit, mijn gehele spijsvertering draaide in de soep. Ik was supervermoeid en als ik twee verdiepen trappen had gedaan moest ik gaan zitten en rusten voor ik het volgende verdiep kon halen. Dit was onhoudbaar en ik zou en moest een oplossing vinden.

Samen met mijn oncoloog, dokter Jan Van den Brande van het UZA zochten we naar een betere dosering wat al veel beterschap bracht. Zelf ging ik kijken wat ik kon doen om beterschap te krijgen. Ik las enkele boeken over het opbouwen van conditie om zo vermoeidheid te bestrijden. Jezelf sportief pushen om zo minder moe te zijn in het dagelijks leven. Boeiend.

Ik was en ben een volleyballer, cardio was dus niet bepaald mijn ding. Toch ging ik lopen. Dat kon ik doen op de momenten wanneer ik mezelf het beste voelde en niemand zag hoe hard ik afzag. Ik had doelen nodig en dat ging in eerste instantie over obstacle course runs zoals de spartacusrun. Dat lukte en met de olympische gedachte Citius, Altius, Fortius (sneller, hoger, sterker) zocht ik nieuwe uitdagingen. De Trail des Phantomes was het volgden doel: 22 km met heel veel hoogtemeters. Let’s go!

Mijn Oncoloog ging ietwat schoorvoetend akkoord maar stuurde me wel eerst naar de afdelng sports in het UZA. Daar kwam de staat van mijn fysieke paraatheid aan het licht en dat wa toch wat ontnuchterend. Ik kon en mocht die uitdaging aangaan maar dan moest ik echt wel trainen. Trainen op hartslag en met een schema.

De eerste weken trainen op hartslag was superfrustrerend. Ik wilde die hartslagmeter zo ver mogelijk weggooien, om de vijf minuten moeten stappen, traag maar lang lopen, … bweuk! MAAR: Trust the proces zeg ik nu tegen beginnende lopers.Het werkt echt dat lopen op hartslag.

De trail des phantomes lukte. Op naar meer en verder. Ik schakelde een eerste loopcoach in en met enkele basis schema’s bereidde ik een eerste marathon voor. Toen ook dat in Kasterlee lukte richtte ik mijn blik op ultramarathon’s. Een eerste doel in ijsland met 55km op de Laugavegur route om na dat succes me in 2022 voor te bereiden op de 112km lange ultra naast Hadrian’s Wall in Engeland.

Om dat te bereiken had ik meer nodig dan basisondersteuning en stapte ik na advies van de mannen van Runnerslab naar Forward Coaching. Zij waren vanaf het begin enthousiast over mijn plannen en werkte een aanpak op maat uit om me klaar te stomen voor Engeland. Eerst minder trainen om daarna de motor juist af te stellen voor de Ultra. Ook de voeding werd met Arno op punt gesteld en een gedetailleerd wedstrijdplan opgemaakt. Na maanden trainen finishte ik in 15u45 als 146ste van de 600 deelnemers. Onvoorstelbaar.

Zonder de hulp van Stef en Arno van Forward Coaching had ik dit nooit gerealiseerd. Ik heb mijn zieke lijf verder gedreven dan dat ik ooit voor mogelijk hield. Het was geweldig.

Met mijn lopen zamel ik geld in voor mijn levensloopteam: Run with the devil waarmee we deelnemen aan levensloop Edegem. In 2022 konden we zo €6000 overmaken aan de stichting tegen kanker.

Voor 2023 heb ik zoals te verwachten de lat nog wat hoger gelegd. Nu staat de Cape Wrath Ultra op de planning. 400 km op 8 dagen in de Schotse Highlands. Gek? Zeker en vast! Gek op lopen, gek op avontuur, gek op uitdagingen en gek op alle steun die ik bij mijn fratsen mag ontvangen.

Mijn verhaal is te volgen op mijn socials en in de facebookgroep my dance with the devil.

Merci iedereen en vergeet niet te genieten van wat je nu hebt want je weet nooit wat morgen brengt.

Stijn Belmans